Artikel 261

Artikel 261 Wetboek van Strafrecht

In het artikel “Onwetendheid, angst en leugens zijn de norm” heb ik kort geprobeerd uit te leggen dat onwetendheid, angst en leugens de norm zijn in de westerse maatschappij. Hoewel in Nederland nergens bij wet staat vastgelegd dat onwetendheid en angst de norm zijn, is het wel degelijk bij wet vastgelegd dat leugens de norm zijn. Natuurlijk heeft de aristocratie dit niet als zodanig geformuleerd, maar heeft deze wet misleidend verpakt door gebruik te maken van mooie terminologieën en geraffineerde leugens. Die geraffineerde leugens zijn doorgaans moeilijk te doorzien door succesvol geconditioneerde brave burgers. Één van de doelen van deze website is deze brave burgers hun conditionering te laten zien.

Indien leugens in Nederland de norm zijn, dan betekent dit dat het spreken van waarheid niet de norm is. Omdat het spreken van waarheid in Nederland niet de norm is, kan een strafrechter bepalen, dat het spreken van waarheid strafbaar is. Dit is bij wet vastgelegd in het Wetboek van Strafrecht in Artikel 261! Een samenvatting van Artikel 261 zou kunnen zijn:

In Nederland mag geen waarheid worden gesproken ten koste van leugenaars, bedriegers en misdadigers met een hoge positie in de maatschappij, tenzij een rechter van mening is dat het algemeen belang dit vereist.

Bovenstaande samenvatting verklaart onder meer waarom in Nederland en andere westerse landen zoveel witte boorden criminaliteit is. Niet alleen houden de witte boorden elkaar nagenoeg altijd de handen boven het hoofd, maar houden getuigen uit het volk gedreven door angst netjes hun mond. De witte boorden criminelen plannen en organiseren doorgaans hun goed doordachte misdrijven ruim van tevoren. Indien u denkt dat de politie, het Openbaar Ministerie en de Rechtspraak van witte boorden criminaliteit gevrijwaard zijn, dan heeft u het mis. Deze overheidsinstanties zijn er primair voor bedoeld om de leden van de aristocratie en de grote ego’s met belangrijke posities te vrijwaren van vervolging. Mocht het bewijs overweldigend zijn en per ongeluk toch bij het grote publiek terecht zijn gekomen, dan worden de door de strafrechter toegewezen straffen zo mild mogelijk gemaakt. Mensen behorend tot de laagste klasse (het proletariaat), waartoe ik behoor, vangen dan ook bot, indien zij aangifte doen van witte boorden criminaliteit. Hierover kunt u in de nabije toekomst meer lezen in nog door mij te plaatsen artikelen.

Wellicht gelooft u bovenstaande samenvatting van Artikel 261 niet. Hieronder staat de volledige tekst van Artikel 261, dat bestaat uit lid 1 tot en met 3. Daaronder kunt u de toelichting lezen.

1. Hij die opzettelijk iemands eer of goede naam aanrandt, door telastlegging van een bepaald feit, met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven, wordt, als schuldig aan smaad, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie. 

2. Indien dit geschiedt door middel van geschriften of afbeeldingen, verspreid, openlijk tentoongesteld of aangeslagen, of door geschriften waarvan de inhoud openlijk ten gehore wordt gebracht, wordt de dader, als schuldig aan smaadschrift, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie. 

3. Noch smaad, noch smaadschrift bestaat voor zover de dader heeft gehandeld tot noodzakelijke verdediging, of te goeder trouw heeft kunnen aannemen dat het te last gelegde waar was en dat het algemeen belang de telastlegging eiste.

Het artikel begint in lid 1 met “Hij die opzettelijk iemands eer of goede naam aanrandt”. Hieruit kan de conclusie worden getrokken, dat artikel 261 in het leven is geroepen om “iemands eer of goede naam” te beschermen. Het gaat hierbij om individuen die wat hebben bereikt in de maatschappij en/of een belangrijke positie hebben weten te bemachtigen. Artikel 261 is derhalve niet in het leven geroepen om de mensen uit het volk te beschermen. Een voorbeeld van iemand uit het volk, die heeft geprobeerd aangifte te doen wegens ernstige smaad en laster jegens zijn persoon is Martin Vrijland. Hoewel de bewijzen overweldigend zijn wordt zijn aangifte door de politie niet in behandeling genomen.

Wanneer verder goed wordt gelezen wat in Artikel 261 staat geschreven, dan zijn er blijkbaar individuen met status en aanzien, die zogenaamd een eer of goede naam hebben, terwijl dit in werkelijkheid niet het geval is. Als deze individuen werkelijk onberispelijk in hun doen en laten waren, dan was artikel 261 niet nodig geweest om de eer en goede naam van deze individuen te beschermen!

Artikel 261 vervolgt met: “…door telastlegging van een bepaald feit, met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven…”. De telastlegging van een bepaald feit betekent, dat een persoon al dan niet openlijk wordt beschuldigd van iets. Er wordt hier in het midden gelaten, of het ten laste gelegde waar is of niet.

Het artikel gaat verder met: “…wordt, als schuldig aan smaad, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie.” Eenvoudig gezegd betekent dit, wanneer iemand zich volgens de strafrechter schuldig maakt aan smaad, deze persoon wordt gestraft met een gevangenisstraf van maximaal een half jaar of een geldboete.

In lid 2 is vastgelegd, dat wanneer een individu middels enige vorm van tekst, beeld en/of geluid de tenlastelegging openbaar maakt, dat deze persoon dan wordt gestraft met een gevangenisstraf of een geldboete. De gevangenisstraf bedraagt in dit geval maximaal één jaar (i.p.v. een half jaar).

In lid 3 wordt gesteld dat er uitzonderingen zijn waarbij geen sprake kan zijn van smaad, zodat artikel 261 niet van toepassing kan zijn: “Noch smaad, noch smaadschrift bestaat…”. Vervolgens worden de uitzonderingen gegeven: “…voor zover de dader heeft gehandeld tot noodzakelijke verdediging, of te goeder trouw heeft kunnen aannemen dat het te last gelegde waar was en dat het algemeen belang de telastlegging eiste.” Dit citaat betekent, dat in twee uitzonderlijke gevallen geen sprake kan zijn van smaad en/of smaadschrift.

In het eerste geval is geen sprake is van smaad, wanneer de dader heeft gehandeld tot noodzakelijke verdediging. Dit lijkt redelijk en billijk, maar wanneer u wordt vervolgd wegens smaad door het Openbaar Ministerie, dan beslist de srafrechter hierover! Voor een individu, die behoort tot proletariaat gelden andere regels dan voor individuen die hoger in de maatschappelijke hiërarchische piramide zitten! Door middel van mijn “avonturen” met de diverse rechtssystemen die we in Nederland kennen, zal ik dit bewijzen.

In het tweede geval is eveneens geen sprake van smaad, indien tegelijkertijd aan twee voorwaarden wordt voldaan:

De eerste voorwaarde is, dat diegene die de smaad naar buiten bracht, “… te goeder trouw heeft kunnen aannemen dat het te last gelegde waar was...”. Dit betekent, dat niet alleen de getuige en/of het slachtoffer zelf smaad naar buiten kan brengen, maar ook derden (andere mensen), die te goeder trouw het verhaal van deze getuige en/of slachtoffer hebben aangenomen en vervolgens naar buiten hebben gebracht.

De tweede voorwaarde is, “… dat het algemeen belang de telastlegging eiste.” De kreet “het algemeen belang” is een leugen, die u vanaf jonge leeftijd met de paplepel is ingegoten. In de huidige egocentrische maatschappij is geen algemeen belang! De aristocratie heeft er alle belang bij, dat u het huidige achter het systeem verborgen feodale stelsel passief of actief accepteert. U accepteert het passief, indien u gezond bent en een uitkering ontvnangt. U accepteert het actief, indien u een betaalde baan hebt! Door het huidige systeem te accepteren, laat u al dan niet in onwetendheid toe dat er zoveel ongelijkheid is in de maatschappij en nagenoeg alle mensen in angst leven. Tevens gaat de kreet “het algemeen belang” voorbij aan de rechten van ieder individu. Op zich is dat vreemd, daar de huidige maatschappij op het individu is gericht. Dit is de reden, dat ieder individu een burgerservicenummer heeft en als individu met het systeem te maken heeft. Van een samenleving is derhalve totaal geen sprake en vooral de carrière individuen zijn enkel met zichzelf bezig, dat duidelijk ten koste gaat van anderen. De andere mensen die nog een baan hebben, proberen deze angstvallig te behouden. In de huidige maatschappij worden dan ook iedere dag talloze individuen met behulp van het systeem kapot gemaakt. Indien deze individuen de kracht en de mogelijkheden zouden hebben om hun verhaal aan de grote klok te hangen, dan lopen zij altijd de kans door een strafrechter te worden vervolgd wegens smaad. Deze door het systeem opgelegde dreiging tegen het spreken van de waarheid, gaat in tegen de fundamentele rechten van ieder mens op aarde.

Narcistische ego’s en psychopaten hebben gedurende mijn leven meerdere malen geprobeerd mijn leven met behulp van het systeem opzettelijk kapot te maken. Ik heb daardoor meer dan eens aan den lijve ondervonden dat het systeem tot op het bot verrot is en van een incident geen sprake kan zijn. Indien er werkelijk een algemeen belang zou zijn, dan zou het in ieders belang zijn om middels mijn avonturen op deze website zelf te kunnen lezen, dat het huidige systeem niet doet, wat het in de ogen van de onwetende brave burger zou moeten doen.

Tevens is het gedurende mijn leven voor mij nagenoeg onmogelijk geweest om mijzelf tegen dit onrecht te verdedigen, daar zelfs rechters niet doen wat zij in de aan het volk verkochte leugens zouden moeten doen. Het naar buiten brengen van mijn avonturen is daardoor volgens Artikel 261 een methode om mijn recht te halen, omdat het systeem dat niet mogelijk heeft gemaakt.

Het rechtssysteem is niet gemaakt om recht te spreken, maar om de aristocratie te dienen. Hebt u zich wel eens afgevraagd, waarom individuen in rechtszaken tegen de overheid slechts in één op de tien zaken gelijk krijgen? Meer over hoe een eerlijk rechtssysteem zou moeten werken vindt u in: “Hoe rechtsspraak zou moeten werken”.

Het huidige systeem is opgezet door de aristocratie, waarbij de individuen behorend tot de aristocratie het merendeel van de belangrijke (witte boorden) posities hebben bezet. Artikel 261 steunt de witte boorden criminaliteit, dat op grote schaal wereldwijd door de aristocratie zelf wordt gepleegd.

Ten slotte kunt u uit onderstaande brief van Mark Rutte opmaken, dat er geen “algemeen belang” is in de huidige maatschappij. Deze brief “Aan alle Nederlanders” is gedateerd op 22 januari 2017:

Aan alle Nederlanders,

Er is iets aan de hand met ons land. Hoe komt het toch dat we als land zo welvarend zijn, maar sommige mensen zich zo armzalig gedragen? Mensen die in toenemende mate de stemming in ons land aan het bepalen zijn. Die bereid zijn om alles waar we als Nederland zo hard voor hebben gewerkt, omver te gooien. Dat laten we toch niet gebeuren?

Verreweg de meesten van ons zijn van goede wil. De stille meerderheid. We hebben het beste met ons land voor. We werken hard, helpen elkaar en vinden Nederland best een gaaf land. Maar we maken ons wel grote zorgen over hoe we met elkaar omgaan. Soms lijkt het wel alsof niemand meer normaal doet.

U herkent het vast wel. Mensen die zich steeds asocialer lijken te gedragen. In het verkeer, in het openbaar vervoer en op straat. Die van mening zijn dat ze altijd maar voorrang hebben. Die afval op straat dumpen. Die conducteurs bespugen. Of die in groepjes rondhangen en mensen treiteren, bedreigen of zelfs mishandelen. Niet normaal.

We voelen een groeiend ongemak wanneer mensen onze vrijheid misbruiken om hier de boel te verstieren, terwijl ze juist naar ons land zijn gekomen voor die vrijheid. Mensen die zich niet willen aanpassen, afgeven op onze gewoontes en onze waarden afwijzen. Die homo’s lastigvallen, vrouwen in korte rokjes uitjouwen of gewone Nederlanders uitmaken voor racisten. Ik begrijp heel goed dat mensen denken: als je ons land zo fundamenteel afwijst, heb ik liever dat je weggaat. Dat gevoel heb ik namelijk ook. Doe normaal of ga weg.

Dit gedrag mogen we nooit normaal vinden in ons land. De oplossing is niet om dan maar groepen mensen over één kam te scheren, uit te schelden of hele groepen simpelweg het land uit te zetten. Zo bouwen we toch geen samenleving met elkaar? De oplossing is vooral een mentaliteitskwestie. We zullen glashelder moeten blijven maken wat normaal is en wat niet normaal is in dit land. We zullen onze waarden actief moeten verdedigen.

In Nederland is het namelijk normaal dat je elkaar de hand schudt en gelijk behandelt. Het is normaal dat je van hulpverleners afblijft. Dat je leraren respecteert en mensen niet sart met vlogjes. Het is normaal dat je werkt voor je geld en het beste uit je leven probeert te halen. Elkaar helpt als het even moeilijk gaat en een arm om iemand heen slaat in zware tijden. Het is normaal dat je je inzet en niet wegloopt voor problemen. Dat je fatsoenlijk naar elkaar luistert. In plaats van elkaar te overschreeuwen als je het ergens niet mee eens bent.

De komende tijd is bepalend voor de koers van ons land. Er ligt slechts één vraag voor: wat voor land willen we zijn?

Laten we ervoor strijden dat we ons thuis blijven voelen in ons mooie land. Laten we duidelijk blijven maken wat hier normaal is en wat niet. Ik weet zeker dat we dit voor elkaar gaan krijgen. Dat we alles wat we met elkaar bereikt hebben samen overeind houden. U, ik, wij allemaal. Laten we samenwerken om dit land nóg beter te maken. Want echt, we zijn een ontzettend gaaf land. Ik zou nergens anders willen wonen. U wel?

Groet,
Mark Rutte