Het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg is een wassen neus
In mijn leven heb ik twee maal bij verschillende werkgevers te maken gehad met een ernstig arbeidsconflict. Hierbij werd niet alleen mijn gezondheid ernstige schade toegebracht, maar raakte ik ook mijn baan op oneerlijke wijze kwijt. De “werkwijze” van beide werkgevers was hetzelfde: zij lapten wet- en regelgeving aan hun laars en deden er alles aan om mij het leven zuur te maken. Nadat ik mij had ziek gemeld werd mijn ziekmelding niet geaccepteerd, maar kwam ik (uiteindelijk) toch bij een bedrijfsarts terecht. De bedrijfsarts stuurde mij vervolgens terug aan het werk, omdat er geen medische grond zou zijn om te verzuimen. Vervolgens raakte ik op oneerlijke wijze mijn baan kwijt en kwam overspannen thuis te zitten.
De arbeidsconflicten speelden zich af in 2007 en 2012. Destijds was ik niet op de hoogte van de richtlijnen waaraan arbo dienstverleners en bedrijfsartsen zich dienden te houden in het geval van een arbeidsconflict. Op internet was in 2012 hierover nagenoeg niets te vinden en in 2007 helemaal niets. Achteraf bleek, dat de bedrijfsartsen zich niet hadden gehouden aan de richtlijnen in het geval van een arbeidsconflict. De reden hiervoor was, dat de bedrijfsarts zijn broodheer gewillig diende te zijn, daar deze anders op zoek zou gaan naar een bedrijfsarts die zijn broodheer wel gewillig zou zijn.
Wanneer ik de geluiden van mensen om mij heen hoor, dan ben ik niet het enige slachtoffer van corrupte bedrijfsartsen, die zich in het geval van een arbeidsconflict niet aan de richtlijnen hadden gehouden. De werknemer is nagenoeg altijd een makkelijke prooi, daar deze niet op de hoogte is van de rol van een bedrijfsarts in het geval van een arbeidsconflict. Daarbij is de werknemer bijna altijd moegestreden en daardoor weerloos geworden, zodat deze een gewillig slachtoffer is.
Men heeft tien jaar de tijd om een zaak voor te leggen bij het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg. Het Tuchtcollege heeft als taak om toe te zien dat BIG geregistreerde zorgverleners zich aan de regels houden, zo ook bedrijfsartsen. In 2015 en 2017 was ik bij het Tuchtcollege een zaak begonnen tegen de corrupte bedrijfsartsen. Bij deze procedure dient de zorgverlener het medisch dossier te overleggen. Aan de hand van dit medisch dossier is eenvoudig te constateren of een zorgverlener zich aan de richtlijnen heeft gehouden. Het blijkt dat het Tuchtcollege de bedrijfsartsen vrijuit laat gaan, terwijl de bewijzen overduidelijk zijn, dat de bedrijfsartsen zich niet aan de regels hadden gehouden. De reden is hiervoor, dat het Tuchtcollege geen precedent wil scheppen en wil voorkomen dat corrupte bedrijfsartsen massaal door gedupeerde werknemers worden aangepakt. Hiermee laat het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg echter zijn ware gezicht zien: Het is een kwaadaardige clown met een wassen neus, waarin zich een vieze klodder stinkend snot heeft opgehoopt.
Het arbeidsconflict bij Von Gahlen
In 2007 was ik gedurende een arbeidsconflict op staande voet ontslagen bij Von Gahlen te Zevenaar. Er wordt in onderstaande reeks artikelen ingegaan op het gedrag van mijn voormalige werkgever, de rol van de arbodienst, de rol van de gemeente Zevenaar, de rol van de rechterlijke macht en natuurlijk mijn gedrag.
Jaren later ontdekte ik gedurende een door mij gestarte tuchtrechtelijke procedure tegen een overduidelijk corrupte bedrijfsarts, die haar werk opzettelijk gedurende een arbeidsconflict in 2012 niet naar behoren had uitgevoerd, dat bedrijfsartsen en arbodienstverleners in het geval van een arbeidsconflict zich hebben te houden aan bepaalde richtlijnen. Met deze nieuw verworven kennis besloot ik dan ook de in 2007 door Von Gahlen ingehuurde bedrijfsarts tuchtrechtelijk te vervolgen. De betreffende bedrijfsarts is de heer Cees Everaert, die destijds in dienst was (en nog altijd is) van de Arbo Unie. De Arbo Unie is een arbodienstverlener.
In onderstaande reeks van vijf delen kunt u lezen hoe het arbeidsconflict was ontstaan, wat werd ondernomen om een oplossing te zoeken, dat ik uiteindelijk op staande voet werd ontslagen en dat hierover een rechtszaak was geweest:
Ontslag op staande voet – deel 1
Ontslag op staande voet – deel 2
Ontslag op staande voet – deel 3
Ontslag op staande voet – deel 4
Ontslag op staande voet – deel 5 – slot
In onderstaande reeks van twee artikelen kunt u lezen over de procedure die ik in 2017 was gestart bij het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Zwolle tegen de bedrijfsarts de heer Cees Everaert. Het blijkt dat het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg mij ondanks de overweldigende bewijzen geen gelijk wil geven. Het Tuchtcollege past hierbij censuur en leugens toe. Tevens worden beslissingen gemaakt, die niet worden toegelicht.
Op zich is het begrijpelijk dat het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg een door een corrupte bedrijfsarts gedupeerde werknemer geen gelijk wil geven, daar de laatste jaren de corruptie bij bedrijfsartsen epidemische vormen heeft aangenomen. Omdat bedrijfsartsen hun handelen gedurende dit arbeidsconflict moeten vastleggen in het medisch dossier en dit dossier vijftien jaar bewaard dient te worden, is het voor een gedupeerde werknemer eenvoudig om jaren later een procedure te beginnen tegen een corrupte bedrijfsarts. De gedupeerde werknemer heeft tot tien jaar na het voorval de tijd om een procedure te beginnen bij het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg.
Het arbeidsconflict, de bedrijfsarts en het Tuchtcollege – deel 1
Het arbeidsconflict, de bedrijfsarts en het Tuchtcollege – deel 2 – slot
Bij bovenstaande twee artikelen horen de onderstaande bijlagen:
BIJLAGE – KLAAGSCHRIFT – Everaert
BIJLAGE – VERWEERSCHRIFT – Everaert
BIJLAGE – BESLISSING – Everaert
BIJLAGE – BEROEPSCHRIFT – Everaert
BIJLAGE – VERWEERSCHRIFT BEROEP – Everaert
BIJLAGE – BESLISSING BEROEP – Everaert
DE LOONSLAAF 