AQUADUCTEN en KANALEN
Een aquaduct kan meerdere uitvoeringen en functies hebben. Het kan bijvoorbeeld dienen voor de toevoer van (schoon) water naar bijvoorbeeld een stad, voor irrigatie van planten, voor toevoer van water naar fonteinen, maar het kan ook deel zijn van een kunstmatig aangelegd kanaal voor scheepvaart. Over de gehele wereld zijn kanalen te vinden, die ergens in het verleden zijn aangelegd. Het Grote Kanaal in China van Beijing tot Hangzhou is bijna 1800 kilometer lang en heeft vele prachtige stenen bruggen. Welke beschaving had ooit een dergelijk kostbaar en nuttig project weten te realiseren?
“Acueducto de les Ferreres”, Tarragona, Spanje.
By Cruccone – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=349762
Onderstaand aquaduct staat in Lissabon en heeft in 1755 een zeer zware aardbeving weten te doorstaan (of was het een oorlog?), terwijl vele gebouwen in de stad zwaar werden beschadigd. Een zeer degelijk bouwwerk dus. (1755 Lisbon earthquake)
Águas Livres Aqueduct”, Lissabon, Portugal.
By No machine-readable author provided. Juntas assumed (based on copyright claims). – No machine-readable source provided. Own work assumed (based on copyright claims)., CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=248405
“Acueducto de Segovia”, Segovia, Spanje.
By Bernard Gagnon – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=9696281
Minder bekend is onderstaande stuwdam in Spanje: 24 meter hoog en 70 meter lang.
“Embalse de Elche”, Alicante, Spanje.
By Angel L. Valero from Alicante – Pantano de Elche, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12122819
“Pont du Gard”, Vers-Pont-du Gard, Frankrijk.
By Benh LIEU SONG – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=33474941
In Zuid-Amerika staan ook prachtige aquaducten, die dezelfde bouwstijl hebben als de aquaducten in Europa. Voor deze reeks artikelen is een keuze gemaakt uit de vele aquaducten die er zijn. Ouden de klassieke Romeinen ook in Mexico zijn geweest? Dat zou niet kloppen met de huidige versie van de “geschiedenis”. Blijkbaar bestonden de klassieke Romeinen en de klassieke Grieken niet en was een andere beschaving verantwoordelijk voor deze bouwwerken.
“Acueducto de Tepotzotlán” of “Arcos del Sitio”, Mexico.
De Ralf Peter Reimann – Aqueduct “Arcos del Sitio”, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=15613558
“Acueducto del Padre Tembleque”, Mexico.
De Jay Galvin from Pleasanton, CA, USA – Zempoala Aqueduct, Acueducto del Padre Tembleque, Tepeyahualco Aqueduct, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=37593918
“Acueducto de Amaniel”, Madrid, Spanje. Foto uit 1857.
Omdat Nederland een rivierendelta is, is het aanleggen van een kanaal in Nederland betrekkelijk eenvoudig, doordat de hoogteverschillen gering zijn en de kanalen makkelijk zijn te graven. De situatie is anders in bijvoorbeeld Frankrijk. Hoewel Frankrijk een groot en uitgestrekt land is met een grote diversiteit aan landschappen, is daar over het algemeen een heuvel- tot bergachtig landschap. Daarbij komt men bij het graven al snel op het grondgesteente terecht (https://nl.wikipedia.org/wiki/Bedrock), zodat een kanaal moet worden uitgehakt. Als we de officiële versie van de geschiedenis moeten geloven, dan zijn in het verleden met olielampen, kaarsen en fakkels honderden meters lange tunnels door bergen met de hand uitgehakt.
Een extreem voorbeeld is de ”tunnel van Riqueval” (https://nl.wikipedia.org/wiki/Tunnel_van_Riqueval), die in 1810 zou zijn opgeleverd en 5670 meter lang is! Zouden de mensen dit echt met de hand hebben uitgehakt? Hoe zat het dan met de luchtverversing? Alleen al wat betreft de stand van de techniek destijds, zou een dergelijk project totaal niet realistisch zijn. De kanalen zijn dan ook aangelegd door de vorige beschaving, die de beschikking had over onder meer elektriciteit en geavanceerde meettechnieken.
De “Tunnel du Malpas” in Frankrijk is wederom een voorbeeld van een bouwwerk, die door de vorige beschaving is aangelegd https://nl.wikipedia.org/wiki/Tunnel_van_Malpas. Deze tunnel is “slechts” 165 meter lang en zou van 1679 t/m 1680 zonder machines zijn uitgehakt. De tunnel behoort tot het “Canal du Midi”, dat loopt van van Toulouse naar de Middellandse Zee en heeft een lengte van 241 kilometer! Het kanaal heeft een maximaal hoogteverschil van 189 meter. Om dit hoogteverschil te overbruggen waren in eerste instantie 86 sluizen aangelegd! Tegenwoordig is het aantal sluizen 65. Het verminderen van het aantal sluizen werd mogelijk gemaakt, omdat volgens de officiële versie in de negentiende eeuw de hoogteverschillen werden verminderd door bijvoorbeeld het aanleggen van een aquaduct.
“Tunnel du Malpas”, Nissan-lez-Enserune, Frankrijk.
Par Peter Gugerell, Vienna, Austria — Travail personnel, CC BY 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1446268
Zo had het sluizencomplex “Écluses de Fonserannes” volgens wikipedia (https://nl.wikipedia.org/wiki/Sluizen_van_Fonserannes) in eerste instantie 9 sluizen (8 sluiskamers), terwijl na oplevering in 1858 (!) van het aquaduct “Pont-canal de l’Orb” https://nl.wikipedia.org/wiki/Kanaalbrug_over_de_Orb 2 sluiskamers buiten werking konden worden gesteld. Wanneer men op google maps kijkt, dan ziet men dat er in eerste instantie twee sluizencomplexen na elkaar waren: “Écluses de Fonserannes” en “Écluses Notre Dame”. Bij elkaar waren dit 11 sluiskamers (12 sluizen). De nettowinst was daardoor 3 sluiskamers (4 sluizen), omdat na het aquaduct een sluiskamer was toegevoegd. De grootste winst was, dat men niet over de onvoorspelbare rivier hoefde te varen.
Het is veel geloofwaardiger, dat een vorige beschaving het gehele kanaal met aquaducten had aangelegd. Na het aanleggen van het kanaal had men in de jaren daarop verbeteringen aangebracht, terwijl men al wel van het kanaal gebruik kon maken. Het aquaduct is zeer onderhoudsvriendelijk gebouwd (zeker als men de beschikking heeft over hoogwaardige bouwmaterialen) en kan net zo goed 100 jaar eerder zijn opgeleverd dan in 1858.
“Pont-canal de l’Orb”, Béziers, Frankrijk.
Par Christian Ferrer / Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=51446513
De ronde sluis van Agde, Agde, Frankrijk.
Par jean-louis Zimmermann — Flickr: écluse, canal du midi (AGDE,FR34), CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20299589
Hieronder is een luchtfoto van het “Avon Aqueduct” (Schotland) afgebeeld. Het zou in 1822 zijn opgeleverd. Ook dit aquaduct heeft typisch de stijl van de Tartaren. Niet alleen zou het bouwen van een dergelijk groot aquaduct een mega project zijn, ook het aanleggen van het kanaal zelf zou eveneens een gigantische klus zijn. Op onderstaande foto is goed te zien, dat het kanaal rechts van het aquaduct hoger ligt dan het landschap! Dat lijkt eenvoudig te realiseren, maar dat is het niet.
“Avon Aqueduct”, Linlithgow , Schotland. In 1822 opgeleverd.
Von PaulT (Gunther Tschuch) – Eigenes Werk, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=62956700
Amerikaanse Burgeroorlog duurde van 1861 t/m 1865. Bij het bekijken van foto’s, die gedurende deze oorlog zijn gemaakt, gaan een paar zaken opvallen.
Ten eerste zijn er geen foto’s beschikbaar van gevechtshandelingen. De afgebeelde gevechtshandelingen zijn tekeningen en schilderijen. De gegeven foto’s zijn van mensen die poseerden voor foto’s. Foto’s van de gevolgen van de oorlog voor bepaalde gebieden en steden zijn ook beschikbaar.
Ten tweede zijn de verwoestingen in bepaalde steden gigantisch en staan niet in verhouding tot de beschikbare middelen die men zou hebben gehad om deze verwoestingen te kunnen aanrichten. Men zou enkel de beschikking hebben gehad over eenvoudige kanonnen, musketten en eenvoudige geweren. Bij een musket moet de kogel vanaf de monding van de loop met een stok naar het begin van de loop worden gedrukt. Het gevolg is, dat men maximaal drie keer per minuut kan schieten.
Ten derde ziet men dikwijls op foto’s regelmatig gebouwen of de restanten daarvan, die de kenmerkende architectuur van de Tartaren hebben.
Het is waarschijnlijker, dat de Amerikaanse Burgeroorlog een strijd was tussen de overblijfselen van de vorige beschaving en de hedendaagse “beschaving”, die wordt gecontroleerd door de aristocratie. Ook in de Verenigde Staten zijn nog altijd vele bouwwerken te bewonderen van de Tartaren, hoewel de huidige machthebbers zeer veel gebouwen hebben weten te vernietigen in een poging de bewijzen van deze beschaving weg te werken. Het zijn pure leugens, dat Columbus in 1492 het continent Amerika zou hebben ontdekt. De films over het Wilde Westen blijken dus loepzuivere propaganda te zijn, want ook in het westen van de VS waren reeds steden. Hoe zit het dan met de Afro-Amerikanen? Bestond er wel slavernij in de Verenigde Staten, voordat de huidige machthebbers met hun nep systemen de macht wisten over te nemen?
“High Bridge”, New York City, Verenigde Staten.
Foto toren: By Beyond My Ken – Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=32799501
Bovenstaand aquaduct staat in New York City. Dit aquaduct liegt niet. Ook de watertoren heeft de typische architectuur van de Tartaren, waaronder de rijen boogjes onder de randen. Deze rijen boogjes zijn ook aanwezig aan een zijde van het Solani Aquaduct in India. Aan weerszijden van het aquaduct zijn tevens twee standbeelden van leeuwen geplaatst, ook een handtekening van de Tartaren, die is overgenomen door de parasieten: de aristocratie. India heeft naast een uitgebreid “koloniaal” spoorwegnetwerk tevens een uitgebreid netwerk met kanalen. Het Solani Aquaduct behoort tot het Ganges Kanaal, dat hoofdzakelijk een irrigatiekanaal is. Hadden de Engelsen het zo goed voor met de Indiërs, dat zij spoorwegen en kanalen aanlegden?
Vanwege de auteursrechten staan hieronder twee links naar foto’s van het Solani Aquaduct, waarop de boogjes goed zijn te zien. Daaronder een filmpje, waar aan het einde van het filmpje de standbeelden van leeuwen te zien zijn.
https://roberthutchison.ch/books/garden-of-fools/garden-of-fools-gallery/
India heeft nog heel veel meer interessante waterwerken, maar helaas is het moeilijk informatie over deze bouwwerken te vinden. Het “Balod Chhattisgarh Aqueduct”, het “Kannadi Aqueduct”, de “Mettur Dam Overflow Bridge” en de “Punalur suspension bridge“ zijn zeker het opzoeken op internet waard.
Ter afsluiting van het onderwerp aquaducten en kanalen is het interessant twee pompstations met elkaar te vergelijken. Het “Crossness Pumping Station” in Londen zou zijn opgeleverd in 1865 en diende rioolwater te pompen (https://en.wikipedia.org/wiki/Crossness_Pumping_Station).
Het Ir. D.F. Woudagemaal staat in Lemmer (Friesland), is opgeleverd in 1920 en diende het oppervlaktewater op peil te houden (https://nl.wikipedia.org/wiki/Ir._D.F._Woudagemaal). Op wikipedia staan genoeg foto’s om een indruk van de twee pompstations te verkrijgen. Indien de uitvoering van de bouwwerken met stoommachines met elkaar worden vergeleken, zijn de mensen er dan op vooruit gegaan?
Ir. D.F. Woudagemaal, Lemmer, Nederland.
Door Ellywa – Eigen werk, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=61545087
Crossness Pumping Station, Londen, Verenigd Koninkrijk. Zou zijn opgeleverd in 1865.
By Ethan Doyle White, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=44443642
DE LOONSLAAF 