In 2015 en 2016 had ik het handelen van respectievelijk de bedrijfsarts Thea Kalteren en een op dit moment niet nader te noemen verzekeringsarts van het UWV (die komt in de nabije toekomst ook nog uitgebreid aan bod) voorgelegd aan het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg. Na het doorlopen van de twee procedures had ik de nodige kennis en ervaring opgedaan, zodat ik wist hoe ik mevrouw Frenay-van Maasdam kon aanpakken. Overigens blijkt het Tuchtcollege moeite te hebben uit te voeren waar het beweert voor te staan. Dit is echter een heel ander verhaal, waarover u uitgebreide artikelen kunt verwachten op deze website.

Om mevrouw Frenay-van Maasdam te kunnen aanpakken had ik in maart 2017 mijn complete medische dossier bij het UWV opgevraagd. In het dossier zaten naar aanleiding van het deskundigenoordeel / second opinion twee verslagen, de brieven die naar betrokken partijen waren gestuurd (werknemer, werkgever en bedrijfsarts) en mijn aanvraag voor het second opinion. Het verslag van het deskundigenoordeel had als opschrift: “verzekeringsgeneeskundige rapportage. Het andere verslag was het uitgebreide onderzoeksverslag met het opschrift “medisch onderzoeksverslag”, dat enkel thuis hoorde in een medisch dossier. De volledige tekst van het medisch onderzoeksverslag vindt u hier, waarbij bepaalde persoonlijke gegevens zijn weggelaten. Hieronder zijn enkele opmerkelijke citaten uit het medisch onderzoeksverslag geplaatst en van commentaar voorzien:

Claimklachten en ervaren belemmeringen

Blh krijgt hoofdpijn door onvoldoende ventilatie op zijn werkplek, wil daarom de werkplek verbeterd hebben, de lucht is muf, dat geeft hoofdpijn, blh kan zich niet op zijn werk concentreren, is suf.

Ik was diegene die een deskundigenoordeel had aangevraagd en had daarbij nog ’t een en ander willen toelichten op het spreekuur. Deze toelichting had ik helaas niet mogen geven, daar mevrouw Frenay-van Maasdam mij na enkele zinnen de mond had gesnoerd. Bovenstaand citaat is dan ook volgens mevrouw Frenay-van Maasdam mijn versie van het verhaal. Deze sterk ingekorte en gecensureerde versie geeft mijn versie van het verhaal niet weer. Hieruit blijkt duidelijk dat mevrouw Frenay-van Maasdam mij tijdens het gesprek niet de kans had gegeven mijn verhaal te doen.

Uiteindelijk zijn er metingen verricht, door 2 instanties, waarbij de ene (info arboarts dd 06-12-07) waardes binnen de norm mat en de andere mogelijk overschrijdingen, ca 2/3 ventilatie van wat de norm was. De andere collega’s van blh hebben geen klachten. Inmiddels is een conflict gerezen, blh meent dat w.g hem wil ontslaan. Blh heeft geen hoofdpijn als hij niet werkt.”

De bovenstaande informatie had mevrouw Frenay-van Maasdam blijkbaar doorgekregen van de bedrijfsarts Cees Everaert. Overigens was slechts door één instantie metingen verricht (Arbo Unie) en niet door twee instanties. De gemeente Zevenaar had enkel geconstateerd dat geen mechanische ventilatie aanwezig was. Wat natuurlijk niet door de bedrijfsarts Cees Everaert was doorgegeven, dat de metingen van de Arbo Unie niet representatief waren voor de situatie waaronder ik mijn werkzaamheden diende te verrichten op de tekenkamer. Ook had Cees Everaert blijkbaar niet aangegeven, dat de uitkomsten van deze metingen wettelijk niet bepalend waren of de luchtkwaliteit op de tekenkamer voldoende was om de werknemers daar aan het werk te mogen zetten. De bepalende factor was immers de volgens het bouwbesluit verplichte mechanische ventilatie en die was niet aanwezig!

Verder was te lezen dat de andere instantie (Gemeente Zevenaar) mogelijk overschrijdingen had gemeten. Zoals eerder uitgelegd, had de gemeente Zevenaar geen metingen verricht. Indien toch mogelijk overschrijdingen waren gemeten, zou dit dan geen alarmbel moeten zijn voor mevrouw Frenay-van Maasdam?

In bovenstaand citaat is te lezen, dat “ca 2/3 ventilatie van wat de norm was” aanwezig was. Dit is pure onzin, daar de rekenmethode van de gemeente Zevenaar compleet fout was. Hoe kan men de hoeveelheid ventilatie berekenen indien deze simpelweg niet aanwezig is? Om deze reden had de gemeente Zevenaar dan ook aangegeven dat het een ruime benadering was en dat Von Gahlen door middel van een berekening diende aan te tonen hoeveel de ventilatie was.

Volgens bovenstaand citaat zouden de andere collega’s geen klachten hebben. Dit was pure onzin, daar de andere collega’s wel degelijk klachten hadden ten aanzien van de luchtkwaliteit op de tekenkamer. Ik was echter de enige werknemer waarbij de klachten dermate ernstig waren, dat ik onder meer last kreeg van hoofdpijn.

In bovenstaand citaat is ook te lezen, dat ik meende dat de werkgever mij wilde ontslaan. Wederom was dit pure onzin, daar ik ten tijde van het spreekuur bij mevrouw Frenay-van Maasdam reeds op staande voet was ontslagen.

Indien mevrouw Frenay-van Maasdam mijn versie van het verhaal had laten vertellen, dan had zij kunnen weten, dat de volgens het bovenstaande citaat gegeven informatie grotendeels onzin was.

Het onderstaande citaat gaat wel heel ver, want volgens mevrouw Frenay-van Maasdam zou ik een “narcistische persoonlijkheidsstructuur” hebben! U leest het goed!

“Het zelfbeeld kenmerkt zich door een overgevoeligheid voor het oordeel van anderen en een (te) hoge waardering voor de eigen belangrijkheid en positie. De stemming is normaal en de gevoelsuitingen moduleren normaal. Er zijn kenmerken van een narcistische persoonlijkheidsstructuur.”

Ik vraag mij af waarop mevrouw Frenay-van Maasdam haar bovenstaande informatie had gebaseerd. De door mevrouw Frenay-van Maasdam bij mij geconstateerde kenmerken voor “overgevoeligheid voor het oordeel van anderen” en een “narcistische persoonlijkheidsstructuur” zijn door haar niet gegeven, waardoor zij haar “constatering” niet met bewijzen had onderbouwd. De in bovenstaand citaat gegeven informatie beschrijft enkel het beeld, zoals mevrouw Frenay-van Maasdam mij graag had willen zien. Om deze reden had zij mij dan ook vele persoonlijke vragen gesteld over mijn verleden, waarmee zij zogenaamd zou kunnen aantonen dat ik inderdaad een gestoorde gek zou zijn. Al deze vragen hadden echter niets van doen met betrekking tot mijn claim aangaande de luchtkwaliteit op de tekenkamer en mijn gerelateerde klachten. Hieruit volgt wederom, dat mevrouw Frenay-van Maasdam haar oordeel voor het gesprek al vast had staan en dat van een onafhankelijk en deskundig onderzoek geen sprake was.

Bedrijfsarts

Blh had nooit hoofdpijn gehad, niet invoelbaar dat de klachten nu zodanig zouden zijn dat werk niet mogelijk is. Bovendien werd onderzoek verricht naar de ventilatie-omstandigheden, 8 metingen binnen de norm.

Integriteit was bij de bedrijfsarts Cees Everaert ver te zoeken. Dat de 8 metingen binnen de norm zouden zijn, was dan ook onzin, daar deze metingen niet waren gedaan onder dezelfde omstandigheden waaronder ik mijn werk diende te doen. Bovendien waren de uitkomsten van deze metingen niet bepalend voor de rechtmatigheid om mij op mijn werkplek aan het werk te mogen sturen. De bepalende en rechtmatige factor was de hoeveelheid mechanische ventilatie die volgens het bouwbesluit aanwezig zou moeten zijn. Deze ventilatie was niet aangelegd. Hoe zat het overigens ook al weer met die andere metingen (die nooit waren gedaan)?

Wanneer het deskundigenoordeel “verzekeringsgeneeskundige rapportage” en het uitgebreide onderzoeksverslag “medisch onderzoeksverslag” met elkaar worden vergeleken, dan blijkt dat mevrouw Frenay-van Maasdam het zichzelf wel heel gemakkelijk had gemaakt. Zij had het deskundigenoordeel gemaakt door het “medisch onderzoeksverslag” te kopiëren, een andere naam te geven en daarbij bepaalde passages weg te laten. Hierbij stond nog altijd persoonlijke en vertrouwelijke informatie in het deskundigenoordeel, zodat deze informatie werd gestuurd naar de bedrijfsarts en mijn voormalige werkgever! Met deze actie werd zowel de minachting jegens mijn persoon als de onzorgvuldigheid bevestigd, ten aanzien hoe mevrouw Frenay-van Maasdam haar opdracht had uitgevoerd.

Het is interessant om aan de hand van enkele citaten uit de van toepassing zijnde richtlijnen te bepalen of mevrouw Frenay-van Maasdam zich aan deze richtlijnen had gehouden. Als zij haar werk naar behoren had gedaan, dan had zij in ieder geval deze richtlijnen gevolgd. Enkele essentiële citaten uit de richtlijnen, die op mijn situatie van toepassing waren, heb ik hieronder weergegeven en van een toelichting voorzien:

Citaten uit: “Medisch arbeidsongeschiktheidscriterium”, 1996:

Vanwege overwegend gezondheidskundige redenen kan belasting met arbeid af te raden zijn, hoewel de cliënt formeel gesproken niet arbeidsongeschikt is. {…} Het kan ook gebeuren wanneer bepaalde arbeidsomstandigheden een direct gevaar voor de gezondheid vormen. Als het zeer waarschijnlijk is dat werkhervatting op korte termijn zal leiden tot schade aan de gezondheid dan is ongeschiktheid voor dat werk aan te nemen. De cliënt kán wel werken, maar mág het niet.

Op de tekenkamer was geen mechanische ventilatie aanwezig, terwijl dit niet volgens het bouwbesluit was toegestaan. Omdat mijn claim was, dat ik gezondheidsklachten kreeg door op de tekenkamer te gaan werken, was dit volgens bovenstaand citaat genoeg reden om mij in eerste instantie niet geschikt voor het eigen werk te verklaren.

Het behandelen van sociale problemen alsof het gevolgen van ziekte zijn terwijl dat niet zo is, leidt tot stigmatisering en medicalisering. De verzekeringsarts mag daar niet aan meewerken, ook niet als dat wel in het sociale of materiële belang van de cliënt of diens werkgever zou zijn. In deze situaties legt de verzekeringsarts zijn conclusies aan de cliënt uit. De argumenten van de verzekeringsarts zullen beter overtuigen, naarmate hij beter in staat is een duidelijke hypothese aangaande de in het geding zijnde redenen naar voren te brengen.

Volgens mevrouw Frenay-van Maasdam had ik kenmerken van een narcistische persoonlijkheidsstructuur en waren mijn hoofdpijnklachten niet het gevolg van de slechte luchtkwaliteit op de tekenkamer. Volgens haar waren mijn sociale problemen de oorzaak van mijn klachten. Mevrouw Frenay-van Maasdam had mij met betrekking tot haar conclusies helemaal niets uitgelegd, zodat zij zich niet had gehouden aan bovenstaand citaat. Mevrouw Frenay-van Maasdam had wel het lef gehad mij te adviseren dat ik een pilletje zou moeten nemen om mijn hoofdpijnklachten te bestrijden.

Als er tegenspraak blijft tussen waarnemingen wordt de cliënt in de gelegenheid gesteld zijn mening dienaangaande te geven. Dat stelt hem in staat waarnemingen van de verzekeringsarts – inclusief zijn eigen mededelingen – toe te lichten of te corrigeren.

Objectiviteit is dus geoperationaliseerd in controleerbaarheid, reproduceerbaarheid en consistentie.

Bovenstaand citaat gaat over tegenspraak tussen de waarnemingen van de arts en de cliënt. Hoewel mevrouw Frenay-van Maasdam haar beslissing niet aan mij had verteld, was het duidelijk dat er tegenspraak bestond tussen haar en mijn waarnemingen. Zij had mij op geen enkele wijze de mogelijkheid gegeven mijn waarnemingen en bevindingen toe te lichten. Mevrouw Frenay-van Maasdam had haar waarnemingen ook niet toegelicht. Wel had zij klakkeloos “informatie” overgenomen van Cees Everaert, zonder deze informatie te verifiëren. Van objectiviteit was bij mevrouw Frenay-van Maasdam geen sprake. Het gevolg was, dat controleerbaarheid, reproduceerbaarheid en consistentie ontbraken bij haar onderzoek.

Citaten uit: “Rapportageprotocol verzekeringsgeneeskunde”, 1999:

Een rapportage conform het protocol is destijds ook door een werkgroep van voorzitters van Arrondissementsrechtbanken aanvaard als een adequate verantwoording van de verzekeringsgeneeskundige motivering.

Volgens bovenstaand citaat zou het deskundigenoordeel een adequate verantwoording moeten bevatten. Niet alleen ontbreekt deze adequate verantwoording bij het deskundigenoordeel (verzekeringsgeneeskundige rapportage), maar ontbreekt deze ook in het “medisch onderzoeksverslag”.

De rapportage omvat een motivering van de beoordeling wat een cliënt nog moet kunnen en niet van wat de cliënt mankeert. Dus hoeven allerlei bevindingen bij medisch onderzoek alleen weergegeven te worden voorzover ze bijdragen aan de beoordeling van de mogelijkheden om te functioneren.

Mevrouw Frenay-van Maasdam had in het deskundigenoordeel gegevens verstrekt over mijn “sociale status”, “persoonlijk en sociaal functioneren” en mijn verleden. Volgens bovenstaand citaat had zij dit nooit mogen doen, daar deze gegevens niet bijdroegen aan de beoordeling van mijn mogelijkheden om te kunnen functioneren. Daarbij had zij ook nog eens persoonlijke gegevens verstrekt aan de betrokken partijen. Bovenstaand citaat is een logisch vervolg van artikel 457, lid 1 van de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO):

artikel 457, lid1, WGBO:

Onverminderd het in artikel 448 lid 3, tweede volzin, bepaalde draagt de hulpverlener zorg, dat aan anderen dan de patiënt geen inlichtingen over de patiënt dan wel inzage in of afschrift van de bescheiden, bedoeld in artikel 454, worden verstrekt dan met toestemming van de patiënt. Indien verstrekking plaatsvindt, geschiedt deze slechts voor zover daardoor de persoonlijke levenssfeer van een ander niet wordt geschaad. De verstrekking kan geschieden zonder inachtneming van de beperkingen, bedoeld in de voorgaande volzinnen, indien het bij of krachtens de wet bepaalde daartoe verplicht.

Verder met citaten uit “Rapportageprotocol Verzekeringsgeneeskunde”:

De uitgebreidheid van de rapportage hangt af van de situatie. Als die met een enkel gegeven heel duidelijk geschetst is, kan de rapportage summier blijven. Maar in geval van dreigende of feitelijke geschillen moet de rapportage en met name de motivering vaak behoorlijk uitgebreid zijn. De verzekeringsgeneeskundige rapportage bevat dus die gegevens die de motivering en conclusie inzichtelijk en plausibel maken.

Mevrouw Frenay-van Maasdam had nagelaten om volgens bovenstaand citaat een uitgebreide motivatie te geven. Zij had mij niet eens de kans gegeven mijn klachten (claim) toe te lichten en had haar conclusie enkel toegelicht door blindelings de mening van Cees Everaert over te nemen, terwijl ik het niet eens was met Cees Everaert en om die reden het second opinion / deskundigenoordeel had aangevraagd.

Voordat de verzekeringsarts een beslissing neemt, is het raadzaam de cliënt een afschrift van de rapportage te verstrekken als het aannemelijk is dat de cliënt hierdoor een bijdrage kan leveren aan de kwaliteit van de beoordeling.

Mevrouw Frenay-van Maasdam had mij tijdens het spreekuurbezoek niet haar beslissing verteld, terwijl zij wist dat ik het niet met haar eens was. Gezien haar onbeschofte houding jegens mij en het feit dat mijn versie van het verhaal door haar werd genegeerd, is het niet verwonderlijk dat zij mij niet de mogelijkheid had gegeven haar rapportage te beoordelen, voordat zij een beslissing zou nemen.

Op indicatie kan het relevant zijn daarnaast bepaalde onderwerpen verdergaand te beschrijven zoals bijzondere medische aspecten, de arbeidssituatie,…

Volgens bovenstaand citaat had mevrouw Frenay-van Maasdam mijn arbeidssituatie uitgebreid moeten onderzoeken, want mijn arbeidssituatie was immers volgens mij de reden voor mijn klachten. Helaas had zij dit nagelaten.

Citaten uit:

Gedragscode voor verzekeringsartsen werkzaam voor de uitvoeringsinstellingen SV, 1997:

De verzekeringsarts benadert de cliënt met algemeen gangbare voorkomendheid en respect, conform de wijze die voor iedere arts-patiënt relatie geldt.

Mevrouw Frenay-van Maasdam had de van toepassing zijnde richtlijnen aan haar laars gelapt en mij afgeschilderd als iemand met een narcistische persoonlijkheidsstructuur. Het mag duidelijk zijn, dat ik door haar zowel respectloos te woord ben gestaan, respectloos ben behandeld en respectloos ben afgeschilderd als een gestoorde gek.

De verzekeringsarts geeft duidelijke informatie over zijn positie en bevoegdheden, het doel en de inrichting van de gevalsbehandeling, het daarmee gemoeide tijdsverloop, en mogelijke consequenties voor de cliënt.

Het mag duidelijk zijn, dat mevrouw Frenay-van Maasdam zich niet aan bovenstaand citaat had gehouden. Overigens had de bedrijfsarts Cees Everaert dit ook niet gedaan. Een interessante vraag zou dan ook kunnen zijn: Hoe had ik een goed onderbouwd second opinion / deskundigenoordeel kunnen aanvragen, indien de bedrijfsarts mij in het ongewisse had gelaten over mijn rechten en plichten?

De verzekeringsarts respecteert de privacy en de geestelijke en lichamelijke integriteit van de cliënt door niet meer gegevens te verzamelen dan nodig is voor de beantwoording van de verzekeringsgeneeskundige vraagstelling.

Toelichting:

Sommige vragen en bepaalde onderzoeken kan de cliënt ervaren als een aantasting van zijn privacy en integriteit. Deze worden in principe nagelaten. Mocht zulks desondanks geïndiceerd zijn voor de beantwoording van de verzekeringsgeneeskundige vraagstelling, dan legt hij dit aan de cliënt uit. De indicatie voor zodanig onderzoek vermeldt hij in het dossier.

Het is duidelijk dat mevrouw Frenay-van Maasdam zich niet aan bovenstaand citaat had gehouden, door zich tijdens het gesprek bezig te houden met mijn persoonlijke omstandigheden en mijn verleden, in plaats van mijn arbeidsomstandigheden te onderzoeken en welke gevolgen dit voor mij had kunnen hebben.

CONCLUSIE

Gegeven bovenstaande informatie over mijn versie van mijn aanvraag voor het second opinion / deskundigenoordeel en de wijze waarop mevrouw Frenay-van Maasdam dit deskundigenoordeel had uitgevoerd, kan ik niet anders dan de conclusie trekken, dat mevrouw Frenay-van Maasdam zich in mijn geval als een kwaadaardige godheid had gedragen, die ongestraft kon doen en laten wat zij wilde. Indien er tijdens het gesprek met haar één narcistisch ego aanwezig was in de kamer, dan was zij het. De feiten liegen er niet om. Zij had zich totaal niet gehouden aan de door haar te volgen richtlijnen. In plaats van dat zij mijn claim had moeten onderzoeken, had zij mij geprobeerd af te schilderen als een narcist. Om dit te aan te tonen had zij mij vele persoonlijke vragen gesteld, die niets met mijn claim te maken hadden. Daarbij had zij ook nog eens vertrouwelijke persoonlijke informatie doorgespeeld aan mijn werkgever en de bedrijfsarts. Is dit het UWV dat zogenaamd de mensen op een deskundige en integere manier moet helpen?

Ik wil deze twee artikelen graag besluiten met onderstaand citaat, dat door mevrouw Frenay-van Maasdam in beide rapporten was geschreven:

Werknemer werd door mij geïnformeerd over het doel en de werkwijze van het verzekeringsgeneeskundig onderzoek.

Mevrouw Frenay-van Maasdam had de door haar te volgen richtlijnen aan haar laars gelapt. Denkt u dat zij mij had geïnformeerd over de werkwijze van het onderzoek volgens bovenstaand citaat? Natuurlijk niet! Dit is gewoon een grove leugen, dat past bij mensen met narcistische persoonlijkheidskenmerken. Een andere kenmerk van narcisten is, dat zij de boel omdraaien en andere mensen in de schoenen proberen te schuiven, dat zij zich juist gestoord gedragen en psychische problemen hebben. Mevrouw Frenay-van Maasdam had dit ook bij mij geprobeerd, door uitgebreid vragen te stellen over mijn persoonlijk verleden en deze informatie te gebruiken om mij als een narcist neer te zetten. Daarbij gaf zij ook nog eens aan, dat ik niet open stond, dat volgens haar “psychogene factoren” een rol konden spelen bij mijn klachten. Ook hier had zij de boel wederom omgedraaid, daar het mevrouw Frenay-van Maasdam zelf was, die niet open stond om maar zelfs mijn claim te onderzoeken!

Omdat ik mij afvraag hoeveel andere slachtoffers mevrouw Frenay-van Maasdam heeft gemaakt, doe ik hierbij nogmaals een oproep om uw negatieve ervaringen met UWV verzekeringsartsen met mij te delen, met het doel uw negatieve ervaringen te plaatsen op deze website.

Indien u met een (UWV) verzekeringsarts te maken krijgt, is het raadzaam dat u zich op de hoogte stelt van de richtlijnen die voor u van toepassing zijn, zodat u beter beslagen ten ijs het spreekuur in gaat. U kunt een start maken met het lezen van diverse citaten uit richtlijnen, die u hier kunt vinden.