De frauduleuze en waardeloze rapportage van “bedrijfsarts” Paanakker

Sander werd door Zorg van de Zaak netjes per e-mail opgeroepen om op 14 maart 2018 op het spreekuur te komen bij B.J.H.M. Paanakker, “arts” bij een filiaal van Zorg van de Zaak te Doetinchem. Deze oproep was op zich al vreemd, daar volgens de arbeidsomstandighedenwet niet een arts, maar een bedrijfsarts de aangewezen specialist is om de werkgever te adviseren aangaande het wel of niet geschikt zijn van de werknemer voor “het eigen werk”.

Sander is op het spreekuur geweest en heeft netjes zijn woord kunnen doen. Het was de heer Paanakker duidelijk gemaakt, dat Sander diverse psychische- en lichamelijke klachten had gekregen vanwege het arbeidsconflict, dat het arbeidsconflict was geëscaleerd en dat een poging om middels een vaststellingsovereenkomst uit elkaar te gaan was mislukt, omdat Hans Feijen geen maandsalaris ontslagvergoeding wilde betalen en vervolgens doodleuk eiste, dat Sander weer aan het werk diende gaan. Hieronder staat de spreekuurrapportage weergegeven, die was opgesteld door de heer Paanakker:

Dit advies is opgesteld door: B.J.H.M. Paanakker, arts.
Als arts werk ik onder supervisie van een geregistreerde bedrijfsarts. Als u als werknemer hierover nadere informatie (zoals de naam van mijn supervisor) of een consult bij de supervisor wenst, verneem ik dit graag.

Aanleiding
Eerste spreekuur d.d. 14-03-2018 op verzoek van werkgever.

Advies voor werkmogelijkheden
Verstoorde arbeidsverhoudingen
Werknemer ervaart klachten die samenhangen met verstoorde arbeidsverhoudingen.
Ik heb naar aanleiding van de ziekmelding ook informatie van de werkgever gekregen.
Ik kan de klachten van de werknemer niet aanmerken als medische beperkingen. Wel is er sprake van verstoorde arbeidsverhoudingen. Belangrijk is dat er hiervoor een oplossing komt.
Conclusie:

• Er is sprake van verstoorde arbeidsverhoudingen.
• Er is geen sprake van ziekte waardoor de werknemer niet kan werken.
• Graag ontvangen wij per ommegaande de 100% arbeidsgeschikt melding, aangezien er geen sprake is van ziekte.
• Ik heb van partijen begrepen dat er een gesprek is/gesprekken zijn geweest over het oplossen van het arbeidsconflict, maar dat er nog geen oplossing is bereikt. Het kan verstandig zijn met een externe derde erbij nogmaals in gesprek te gaan.

 Advies over de te ondernemen acties
Advies voor acties door werkgever en/of werknemer
Werkgever: administratieve meldingen:

• graag ontvangen wij uw 100% arbeidsgeschikt melding.

Werkgever of werknemer: Mochten u en/of uw werknemer van mening verschillen over de mogelijkheden tot inzet in werk (eigen of ander werk), dan kunt u bij het UWV terecht voor een deskundigenoordeel.
De aanvraagformulieren kunt u downloaden van http://www.uwv.nl.

Planning vervolgactie arbodienst/(bedrijfs)arts
Een vervolgafspraak is niet nodig vanwege de afwezigheid van arbeidsongeschiktheid door ziekte.

Verzending van het advies
Het advies is verzonden aan: werknemer en werkgever.

Bovenstaand advies is simpelweg misdadig, omdat het ontoereikend en onvolledig is! Een dergelijk gebrekkig advies wordt helaas door vele bedrijfsartsen gegeven in het geval van een ernstig arbeidsconflict, waarbij de arbeidssituatie onherstelbaar is verstoord. De onvolledigheid maakt dat de werknemer niet goed wordt ingelicht door de bedrijfsarts in kwestie en daarbij onbeschermd wordt teruggestuurd naar zijn werk, waardoor de werkgever kan doorgaan met het wegpesten van de ongewenst geworden werknemer. Hieronder kunt u lezen waarom bovenstaande spreekuurrapportage misdadig en crimineel is.

Het eerste probleem is, dat hier door Zorg van de Zaak op geraffineerde wijze fraude wordt gepleegd! De heer Paanakker is immers geen bedrijfsarts, maar een basisarts! Zorg van de Zaak wil de suggestie wekken, dat een basisarts volledig de taken van een bedrijfsarts mag uitvoeren, indien deze onder supervisie werkt van een bedrijfsarts. Het gaat hier inderdaad om een wettelijk toegestane constructie, die enkel in onderstaande twee gevallen toegepast mag worden.

In het eerste geval volgt een basisarts de opleiding tot bedrijfsarts en werkt daarbij onder supervisie van een bedrijfsarts om de benodigde praktijkervaring op te doen. In een dergelijk geval mag de arts in opleiding de titel bedrijfsarts voeren. Een werknemer of werkgever ziet in een dergelijk geval niet het verschil tussen een bedrijfsarts in opleiding en een bedrijfsarts, die de opleiding heeft afgerond en als bedrijfsarts staat geregistreerd in het BIG-register.

In het tweede geval gaat het om een basisarts die hand- en spandiensten verleent voor een medisch specialist, meestal in een ziekenhuis. Deze basisarts moet ook onder supervisie van een medisch specialist werken om als basisarts beperkte werkzaamheden te mogen verrichten. Een uitgebreidere toelichting op werken onder supervisie kunt u lezen in het artikel “Het arbeidsconflict en de rechten van de loonslaaf”, deel 2.

In het geval van de heer Paanakker is geen van de hierboven genoemde gevallen van toepassing! De heer Paanakker volgt geen opleiding tot bedrijfsarts en voert ook geen hand- en spandiensten uit onder supervisie van een bedrijfsarts. De heer Paanakker voert volledig de taken uit die uitgevoerd mogen worden door een bedrijfsarts. Doordat hij de spreekuurrapportage in zijn functie als basisarts heeft ondertekend, is deze niet ondertekend door een bedrijfsarts en is de spreekuurrapportage dus niet rechtsgeldig!

De fraude wordt nog ernstiger, daar de heer Paanakker op 1 augustus 2003 werd doorgehaald uit het BIG-register als geregistreerd bedrijfsarts (www.medischcontact.nl), zodat hij met ingang van die datum niet meer de functie van bedrijfsarts zou mogen uitoefenen! Een dergelijke maatregel kon enkel door het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg opgelegd worden en was niet voor niets!

Soms hoort u in het nieuws, dat een medisch specialist, die door een maatregel van het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg is doorgehaald uit het BIG-register en derhalve nooit meer zijn beroep mag uitoefenen, toch in het buitenland zijn beroep is gaan uitoefenen. U hoeft voor deze praktijken niet naar het buitenland, want het gebeurt gewoon in “ons” fantastische Nederland onder toezicht van de witteboordencriminelen!

Afgezien van dat de heer Paanakker niet bevoegd was (en is) voor het uitvoeren van de taken van een bedrijfsarts, kunt u verder lezen in hoeverre zijn spreekuurrapportage voldoet aan de wet- en regelgeving. In het artikel “Het arbeidsconflict en de rechten van de loonslaaf”, wordt in deel 2 uitgelegd, dat een bedrijfsarts in het geval van een arbeidsconflict onderstaande zes punten in ogenschouw dient te nemen:

1. Het signaleren en onderkennen van een arbeidsconflict;
2. De werknemer inlichten volgens welke richtlijnen het arbeidsconflict door de betrokken partijen dient te worden aangepakt en opgelost;
3. De problematiek van het arbeidsconflict in kaart brengen;
4. Adviseren hoe het arbeidsconflict opgelost dient te worden. Dit advies dient schriftelijk te worden vastgelegd en aan betrokken partijen te worden verstrekt;
5. De werknemer begeleiden bij het arbeidsconflict. Dit begeleiden kan door de bedrijfsarts uit handen worden gegeven;
6. Het bewaken, beschermen en bevorderen van de gezondheid van de werknemer.

Wanneer wordt nagegaan in hoeverre de heer Paanakker bovenstaande zes punten had toegepast in het geval van Sander, dan blijkt hij enkel het eerste punt te hebben uitgevoerd; hij had geconstateerd dat sprake was van een arbeidsconflict. Voor de resterende vijf punten was de heer Paanakker volledig in gebreke gebleven! Een dergelijke werkwijze is typerend voor een corrupte arbodienst en een corrupte bedrijfsarts (dat moet samengaan, anders werkt het niet), die in het geval van een ernstig arbeidsconflict de werknemer in het ongewisse laat en onbeschermd terugstuurt naar de zich jegens de werknemer misdragende werkgever.

Veel mensen zijn nog van mening dat een bedrijfsarts een soort godheid is, die een diagnose mag stellen. Voordat echter een diagnose kan en mag worden gesteld, zal aan de hand van de gegeven probleemstelling (ziekmelding met lichamelijke- en psychische klachten) een onderzoek moeten plaatsvinden. De wijze waarop een dergelijk onderzoek dient plaats te vinden en gedocumenteerd moet worden, is uitvoerig vastgelegd en behoort tot de essentie gedurende een opleiding van iedere bedrijfsarts. Dit documenteren is nodig, zodat derden, zoals bijvoorbeeld een werknemer, een werkgever, een andere bedrijfsarts, een UWV verzekeringsarts, een arbeidsrecht advocaat, een rechter of het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg kunnen nagaan op welke manier het onderzoek heeft plaatsgevonden en welke gedachtegang door de betreffende bedrijfsarts is toegepast. In het geval van de heer Paanakker valt hier helemaal niets te controleren, daar hij niets hierover in de spreekuurrapportage had vastgelegd! Hij had enkel zijn conclusie vastgelegd, dat Sander niet ziek was. Het gevolg was dat hij volgens de wet geen ontslagbescherming had… daar was het voor Hans Feijen immers om te doen! De spreekuurrapportage had net zo goed opgesteld kunnen worden door een kind dat in groep 8 zit en die een standaard rapportage voor een arbeidsconflict had gekopieerd en vervolgens de juiste namen had ingevuld. Sander wilde dus een second opinion aanvragen en had tevens klachten aangaande het advies van de heer Paanakker.